vrijdag, februari 20, 2004
DJ Tiësto
Verslag Amigoe:
WILLEMSTAD — Tot twee maal toe is hij uitgeroepen tot de beste dj van de wereld. De Nederlandse Tijs Verwest, beter bekend als dj Tiësto, stond woensdagavond voor een volle dansvloer op het Curaçaose strand van Mambo Beach te draaien. Exact twee uur lang legde hij zijn platen op de draaitafel. Hij werd bijgestaan door de dj’s Leama, Theo en Jack. De Arubaanse dj Theo beet de spits af met zogenaamde progressive house. Hij werd opgevolgd door een goede vriend van Tijs, de uit Engeland afkomstige dj Leama, die hem bijstaat tijdens zijn tour. Om half een ‘s nachts mocht Tiësto laten zien waarom hij zo beroemd is. Het toegestroomde publiek ging uit zijn dak op Tiësto’s trance. Op twee grote schermen waren zijn bezigheden te volgen, evenals het publiek dat tussendoor gefilmd werd en de compilaties van zijn eerdere shows van over de hele wereld. Dj Jack mocht de avond afsluiten. Hij startte zijn afterparty om half drie en ging door tot in de nog kleinere uurtjes
---
Het was echt een super-avond, maar voordat ik daarover begin eerst naar het begin van de avond. Marcellos en ik hadden beide een vrij lange en drukke dag achter de rug, dus besloten na onze les Espanol en het avondeten, even onze bedjes op te zoeken en een oogje dicht te doen. Om 11 uur ging de wekker weer, en kleedden we ons om, om daarna lekker op ons gemak naar Mambo Beach te rijden.
Daar aangekomen zagen we al dat het lekker druk was, want de parkeerplaats stond goed gevuld. Lopend naar de entree kregen we spontaan het Dance Valley gevoel in ons. (Voor de mensen die niet weten wat dat gevoel is klik HIER).
Eenmaal binnen was het een lekker druk geheel. En nu volgen wat foto's die we zelf gemaakt hebben. Niet alle zijn van even goede kwaliteit, maar ik geef de schuld aan Tiesto die onze lichamen constant liet bewegen op de geluiden van de muziek.
Applaus toen Tiesto opkwam:
Marcel en ik BLIJ:
Dansen en foto maken tegelijktijd werkt niet:
Peoplepix:
Suzanne en Marcel:
Marc en Leonie:
Marcel en Hishee:
Randy en Eva:
Menno:
Onno:
Ruben en (err, shit, hoe heet ze ook alweer!):
Errrr?
---
Leuk feestje dus :-)
Ajoo,
Marc
!FELIZ KARNAVAL DOS MILE QUATRE!
WILLEMSTAD — Tot twee maal toe is hij uitgeroepen tot de beste dj van de wereld. De Nederlandse Tijs Verwest, beter bekend als dj Tiësto, stond woensdagavond voor een volle dansvloer op het Curaçaose strand van Mambo Beach te draaien. Exact twee uur lang legde hij zijn platen op de draaitafel. Hij werd bijgestaan door de dj’s Leama, Theo en Jack. De Arubaanse dj Theo beet de spits af met zogenaamde progressive house. Hij werd opgevolgd door een goede vriend van Tijs, de uit Engeland afkomstige dj Leama, die hem bijstaat tijdens zijn tour. Om half een ‘s nachts mocht Tiësto laten zien waarom hij zo beroemd is. Het toegestroomde publiek ging uit zijn dak op Tiësto’s trance. Op twee grote schermen waren zijn bezigheden te volgen, evenals het publiek dat tussendoor gefilmd werd en de compilaties van zijn eerdere shows van over de hele wereld. Dj Jack mocht de avond afsluiten. Hij startte zijn afterparty om half drie en ging door tot in de nog kleinere uurtjes
---
Het was echt een super-avond, maar voordat ik daarover begin eerst naar het begin van de avond. Marcellos en ik hadden beide een vrij lange en drukke dag achter de rug, dus besloten na onze les Espanol en het avondeten, even onze bedjes op te zoeken en een oogje dicht te doen. Om 11 uur ging de wekker weer, en kleedden we ons om, om daarna lekker op ons gemak naar Mambo Beach te rijden.
Daar aangekomen zagen we al dat het lekker druk was, want de parkeerplaats stond goed gevuld. Lopend naar de entree kregen we spontaan het Dance Valley gevoel in ons. (Voor de mensen die niet weten wat dat gevoel is klik HIER).
Eenmaal binnen was het een lekker druk geheel. En nu volgen wat foto's die we zelf gemaakt hebben. Niet alle zijn van even goede kwaliteit, maar ik geef de schuld aan Tiesto die onze lichamen constant liet bewegen op de geluiden van de muziek.
Applaus toen Tiesto opkwam:
Marcel en ik BLIJ:
Dansen en foto maken tegelijktijd werkt niet:
Peoplepix:
Suzanne en Marcel:
Marc en Leonie:
Marcel en Hishee:
Randy en Eva:
Menno:
Onno:
Ruben en (err, shit, hoe heet ze ook alweer!):
Errrr?
---
Leuk feestje dus :-)
Ajoo,
Marc
!FELIZ KARNAVAL DOS MILE QUATRE!
donderdag, februari 19, 2004
Bezoek Dhr. T. Verwest
Dames en heren van het goede leven,
een korte berichtgeving van een bezoek van Dhr. T. Verwest. Een zeer boeiend en interessant bezoek van deze man die veel aanzien geniet.
---
We schrijven donderdag 19 februari 2004, te Curacao in de Nederlandse Antillen. Ergens op dit zonovergoten eiland liggen 2 kantoortjes waar ondergetekende en Marcellos met vermoeide ogen naar het scherm staren en trachten hun werkzaamheden naar behoren uit te voeren.
Wat heeft er toe geleidt dat zij zo kapot zijn? Drugsbolletjes geknapt in hun maag? Afstraffing door het vrouwelijke schoon? Voedselvergiftiging?
Niets van dit alles. Neen, want woensdagavond 18 februari 2004 vond er een grootst evenement plaats. Een optreden van een wereldberoemd persoon. Een symbool. Een held. Een idool.
Wie dan?
Michael Jackson?
Raymond van Barneveld?
Klazien uut Zalk?
NEE!
Het was de avond waarin 's werelds nummer 1 DJ, DJ TIESTO, optrad op Mambo Beach. Een DJ-set van 4 uur in de bekendste strandbar op Curacao.
---
Eigen foto's en belevenissen komen binnenkort.
Signing off,
Marc
een korte berichtgeving van een bezoek van Dhr. T. Verwest. Een zeer boeiend en interessant bezoek van deze man die veel aanzien geniet.
---
We schrijven donderdag 19 februari 2004, te Curacao in de Nederlandse Antillen. Ergens op dit zonovergoten eiland liggen 2 kantoortjes waar ondergetekende en Marcellos met vermoeide ogen naar het scherm staren en trachten hun werkzaamheden naar behoren uit te voeren.
Wat heeft er toe geleidt dat zij zo kapot zijn? Drugsbolletjes geknapt in hun maag? Afstraffing door het vrouwelijke schoon? Voedselvergiftiging?
Niets van dit alles. Neen, want woensdagavond 18 februari 2004 vond er een grootst evenement plaats. Een optreden van een wereldberoemd persoon. Een symbool. Een held. Een idool.
Wie dan?
Michael Jackson?
Raymond van Barneveld?
Klazien uut Zalk?
NEE!
Het was de avond waarin 's werelds nummer 1 DJ, DJ TIESTO, optrad op Mambo Beach. Een DJ-set van 4 uur in de bekendste strandbar op Curacao.
---
Eigen foto's en belevenissen komen binnenkort.
Signing off,
Marc
dinsdag, februari 17, 2004
Feauteaux
Hoi hoi,
even een testje. Foto van Marcel, Leonie, Suzanne en John.
ps. Ik was degene die de foto maakte, vandaar dat je mij niet ziet :-)
Marc
even een testje. Foto van Marcel, Leonie, Suzanne en John.
ps. Ik was degene die de foto maakte, vandaar dat je mij niet ziet :-)
Marc
maandag, februari 16, 2004
Indrukweekend
Anders zou ik het niet kunnen verwoorden. Echt een zeer indrukwekkend weekend meegemaakt. Maar voordat ik daarover iets schrijf, eerst het volgende.
Ondergetekende zit nu al zo'n dikke 4 maanden op duschi kursou en zoals het spreekwoord luidt; "Er is een tijd van komen en een tijd van gaan", en jammergenoeg voor mij is de tijd gekomen om te gaan. Alhoewel dat nog zeker een kleine maand zal zijn voordat ik weer wederkeer in Nederland gaat het me nu toch al aan het hart dat ik dit wonderbaarlijke eiland zal moeten verlaten. Wegens dit nieuws hebben Marcel en ik besloten toch er een drukke maand van te maken met allerlei activiteiten om nog even van dit eiland te genieten.
Dit begon op zaterdagochtend om 07:30 uur toen de wekker ging. Wat was nou het geval, wij 2'en waren gevraagd naar het Sea Aquarium te gaan. We moesten als fotografen fungeren tijdens het dolfijn-zwemmen van Leonie, Suzanne, Ruben en John. Marcel heeft dit al enkele keren eerder gedaan en hoefde niet per se nog een keer. Ik was wel gevraagd, maar besloot niet mee te doen wegens koppigheid van mijn kant. (lang verhaal en zal er niet op ingaan).
Om half 9 / 9 uur kwamen wij aan bij het Sea Aquarium en liepen gratis door (Marcel heeft sponsorkaarten van zijn werkgevern) naar het dolfijnenverblijf. Daar wachtten de 4 plus zo'n 20 anderen op instructies van de medewerkers voordat zij naar buiten konden gaan. En toen dat eenmaal zover was, kwamen de latente "ik ben Japanner en ik maak 100'en foto's" gevoelens in mij en Marcel naar boven. Met 3 fotocamera's en een brok energie schoten wij (digitale) rolletjes vol van de dolfijnen en de 4 avonturisten.
En na dit vermaak sprongen Marcellos en ik weer in de auto om naar Brionplein te rijden. Daar zou namelijk (op deze valentijsdag) het evenement van de dag plaatsvinden. Namelijk de protestmars tegen corruptie, intimidatie en discriminatie.
Artikel uit Amigoe (Nederlandstalige kwaliteitskrant in de Nederlandse Antillen)
WILLEMSTAD — Duizenden eilandbewoners liepen vanmorgen mee in de protestmars tegen corruptie, intimidatie en discriminatie. De sfeer was zeer gemoedelijk. Opvallend veel mensen ging in het wit gekleed om hun neutraliteit te benadrukken.
Bij de start van de mars om tien over elf zong zanger Boy Thodé het volkslied. Organisator Eric de Vries toonde zich even na de start van de mars op het Brionplein tevreden. “Alles verloopt rustig. Er zijn naar schatting enige duizenden mensen. Voor de rest kan ik er nog niks over zeggen.” Hij riep de deelnemers op spandoeken achterwege te laten.
Op de Pater Euwensweg kreeg de stoet applaus van mensen langs de weg. Ook veel personenauto’s en minivans betuigden rijdend langs de stoet steun met geclaxoneer, handgeklap en opgestoken duimen. Op een gegeven moment ontstond er zelfs een wave, zoals bij sportwedstrijden in een stadion.
Een begeleidende politieagent vond het deelnemersaantal niet eenvoudig te schatten, maar sprak van minstens vijfduizend man. Een andere agent sprak van zes- tot zevenduizend mensen.
De mars eindigde om ongeveer kwart voor twaalf, niet ver van het slavernijmonument op het Rif. Daar stond een groep van zo’n twintig tot dertig FOL-aanhangers onder wie ook partijleider Anthony Godett en premier Mirna Louisa-Godett. Er deden zich daar geen incidenten voor.
Onderschrift: Duizenden mensen namen zaterdag deel aan de protestmars tegen corruptie, intimidatie en discriminatie. Op de inzet zijn enkele prominente deelnemers te zien. Van links naar rechts: advocaat en politicus in spe Nelson Navarro, initiatiefnemer Eric de Vries, en politici Charles Cooper (MAN) en Nelson Pierre (LNPA).
---
Het was echt een zeer indrukwekkend geheel. Aanvankelijk dachten Marcel en ik bij aankomst op Brionplein dat de opkomst tegen zou vallen en het een kleine en "witte" mars zou worden. Gelukkig werd het tegendeel bewezen en kwamen mensen uit alle lagen van de bevolking opdagen ongeacht hun achtergrond. Ik kreeg kippenvel toen het volkslied van Kursou werd opgedragen door zanger Boy Thodé en velen spontaan begonnen mee te zingen. Dit was tevens het startsignaal van de mars.
Tijdens de mars was de sfeer gemoedelijk en werd onderling veel gesproken over de huidige situatie op Curacao. De saamhorigheid was groot en dat merkten Marcel en ik ook. Bij aankomst bij het slavenmonument was de hoeveelheid mensen op zijn top en stond er echt zo'n 3 a 4 duizend man verzameld, luisterend naar de toespraak van de organisator, Eric de Vries.
Het geheel kreeg een enigzins vreemde sfeer toen FOL-leider Anthony Godett, Mirna-Louissa Godett en aanhang ook ten tonele verschenen. Gelukkig gebeurde er geen nare dingen en werden er alleen scheve blikken toegeworpen naar de FOL.
---
Later die ochtend/middag gingen Marcel en ik naar Punda om op zoek te gaan naar een digitale fotocamera. We hebben al deze tijd nog geen enkele foto zelf gemaakt, en nu was het er dus wel even tijd voor. En na veel vergelijken in verschillende winkels viel de keus op een camera van Casio.
De Casio EXILIM EX-Z4.
Een werkelijk supercoole digitale fotocamera en binnenkort zullen de resultaten hier op de weblog staan of op een site.
---
Later in de avond was er de Jump-up op Schottegatweg van carnavalsvereniging Aloha.
En om half 12 gingen Marcel en ik tegen de verwachtingen (van anderen) niet mee naar Mambo Beach, maar naar de film. We hadden afgesproken om naar The Last Samurai. Ik ga niet op het verhaal in, maar dit is definitief een film die in mijn toplijst valt. Zonder twijfel.
---
Zondag is normaal een rustdag, maar deze dag begon vroeg. Zeer vroeg. Om 7 uur ging de wekker en strompelden we naar beneden om te ontbijten en een goed lunchpakketje te maken. Een goed lunchpakketje omdat wij 2'en de Christoffelberg zouden gaan beklimmen.
Een 372 meter hoge berg die op eigen initiatief te beklimmen is zonder gids. En dat deden we dan ook. Om half 10 kwamen we aan bij het bezoekerscentrum, en vanuit daar naar de voet van de berg gelopen. Daarna de berg beklommen en om half 12 de lunch gegeten op de top van de berg.
Zoals gezegd, foto's komen binnenkort.
De rest van de dag lagen we op het strand van Kleine Knip.
.
Lekker genoten van de zon en het water en later op de avond eventjes een drankje tot ons genomen bij het happy hour van Wet & Wild.
---
Weer een goed weekend gehad.
Ondergetekende zit nu al zo'n dikke 4 maanden op duschi kursou en zoals het spreekwoord luidt; "Er is een tijd van komen en een tijd van gaan", en jammergenoeg voor mij is de tijd gekomen om te gaan. Alhoewel dat nog zeker een kleine maand zal zijn voordat ik weer wederkeer in Nederland gaat het me nu toch al aan het hart dat ik dit wonderbaarlijke eiland zal moeten verlaten. Wegens dit nieuws hebben Marcel en ik besloten toch er een drukke maand van te maken met allerlei activiteiten om nog even van dit eiland te genieten.
Dit begon op zaterdagochtend om 07:30 uur toen de wekker ging. Wat was nou het geval, wij 2'en waren gevraagd naar het Sea Aquarium te gaan. We moesten als fotografen fungeren tijdens het dolfijn-zwemmen van Leonie, Suzanne, Ruben en John. Marcel heeft dit al enkele keren eerder gedaan en hoefde niet per se nog een keer. Ik was wel gevraagd, maar besloot niet mee te doen wegens koppigheid van mijn kant. (lang verhaal en zal er niet op ingaan).
Om half 9 / 9 uur kwamen wij aan bij het Sea Aquarium en liepen gratis door (Marcel heeft sponsorkaarten van zijn werkgevern) naar het dolfijnenverblijf. Daar wachtten de 4 plus zo'n 20 anderen op instructies van de medewerkers voordat zij naar buiten konden gaan. En toen dat eenmaal zover was, kwamen de latente "ik ben Japanner en ik maak 100'en foto's" gevoelens in mij en Marcel naar boven. Met 3 fotocamera's en een brok energie schoten wij (digitale) rolletjes vol van de dolfijnen en de 4 avonturisten.
En na dit vermaak sprongen Marcellos en ik weer in de auto om naar Brionplein te rijden. Daar zou namelijk (op deze valentijsdag) het evenement van de dag plaatsvinden. Namelijk de protestmars tegen corruptie, intimidatie en discriminatie.
Artikel uit Amigoe (Nederlandstalige kwaliteitskrant in de Nederlandse Antillen)
WILLEMSTAD — Duizenden eilandbewoners liepen vanmorgen mee in de protestmars tegen corruptie, intimidatie en discriminatie. De sfeer was zeer gemoedelijk. Opvallend veel mensen ging in het wit gekleed om hun neutraliteit te benadrukken.
Bij de start van de mars om tien over elf zong zanger Boy Thodé het volkslied. Organisator Eric de Vries toonde zich even na de start van de mars op het Brionplein tevreden. “Alles verloopt rustig. Er zijn naar schatting enige duizenden mensen. Voor de rest kan ik er nog niks over zeggen.” Hij riep de deelnemers op spandoeken achterwege te laten.
Op de Pater Euwensweg kreeg de stoet applaus van mensen langs de weg. Ook veel personenauto’s en minivans betuigden rijdend langs de stoet steun met geclaxoneer, handgeklap en opgestoken duimen. Op een gegeven moment ontstond er zelfs een wave, zoals bij sportwedstrijden in een stadion.
Een begeleidende politieagent vond het deelnemersaantal niet eenvoudig te schatten, maar sprak van minstens vijfduizend man. Een andere agent sprak van zes- tot zevenduizend mensen.
De mars eindigde om ongeveer kwart voor twaalf, niet ver van het slavernijmonument op het Rif. Daar stond een groep van zo’n twintig tot dertig FOL-aanhangers onder wie ook partijleider Anthony Godett en premier Mirna Louisa-Godett. Er deden zich daar geen incidenten voor.
Onderschrift: Duizenden mensen namen zaterdag deel aan de protestmars tegen corruptie, intimidatie en discriminatie. Op de inzet zijn enkele prominente deelnemers te zien. Van links naar rechts: advocaat en politicus in spe Nelson Navarro, initiatiefnemer Eric de Vries, en politici Charles Cooper (MAN) en Nelson Pierre (LNPA).
---
Het was echt een zeer indrukwekkend geheel. Aanvankelijk dachten Marcel en ik bij aankomst op Brionplein dat de opkomst tegen zou vallen en het een kleine en "witte" mars zou worden. Gelukkig werd het tegendeel bewezen en kwamen mensen uit alle lagen van de bevolking opdagen ongeacht hun achtergrond. Ik kreeg kippenvel toen het volkslied van Kursou werd opgedragen door zanger Boy Thodé en velen spontaan begonnen mee te zingen. Dit was tevens het startsignaal van de mars.
Tijdens de mars was de sfeer gemoedelijk en werd onderling veel gesproken over de huidige situatie op Curacao. De saamhorigheid was groot en dat merkten Marcel en ik ook. Bij aankomst bij het slavenmonument was de hoeveelheid mensen op zijn top en stond er echt zo'n 3 a 4 duizend man verzameld, luisterend naar de toespraak van de organisator, Eric de Vries.
Het geheel kreeg een enigzins vreemde sfeer toen FOL-leider Anthony Godett, Mirna-Louissa Godett en aanhang ook ten tonele verschenen. Gelukkig gebeurde er geen nare dingen en werden er alleen scheve blikken toegeworpen naar de FOL.
---
Later die ochtend/middag gingen Marcel en ik naar Punda om op zoek te gaan naar een digitale fotocamera. We hebben al deze tijd nog geen enkele foto zelf gemaakt, en nu was het er dus wel even tijd voor. En na veel vergelijken in verschillende winkels viel de keus op een camera van Casio.
De Casio EXILIM EX-Z4.
Een werkelijk supercoole digitale fotocamera en binnenkort zullen de resultaten hier op de weblog staan of op een site.
---
Later in de avond was er de Jump-up op Schottegatweg van carnavalsvereniging Aloha.
En om half 12 gingen Marcel en ik tegen de verwachtingen (van anderen) niet mee naar Mambo Beach, maar naar de film. We hadden afgesproken om naar The Last Samurai. Ik ga niet op het verhaal in, maar dit is definitief een film die in mijn toplijst valt. Zonder twijfel.
---
Zondag is normaal een rustdag, maar deze dag begon vroeg. Zeer vroeg. Om 7 uur ging de wekker en strompelden we naar beneden om te ontbijten en een goed lunchpakketje te maken. Een goed lunchpakketje omdat wij 2'en de Christoffelberg zouden gaan beklimmen.
Een 372 meter hoge berg die op eigen initiatief te beklimmen is zonder gids. En dat deden we dan ook. Om half 10 kwamen we aan bij het bezoekerscentrum, en vanuit daar naar de voet van de berg gelopen. Daarna de berg beklommen en om half 12 de lunch gegeten op de top van de berg.
Zoals gezegd, foto's komen binnenkort.
De rest van de dag lagen we op het strand van Kleine Knip.
.
Lekker genoten van de zon en het water en later op de avond eventjes een drankje tot ons genomen bij het happy hour van Wet & Wild.
---
Weer een goed weekend gehad.
